เรื่องลับๆของ Xiiqweq

“ถ้าพี่เริ่มแล้วอย่าห้ามให้พี่หยุดนะ” คนพี่พูดเสียงจริงจังถามย้ำอีกรอบ แต่อีกคนก็ยังยืนยันพยักหน้าขึ้นลงช้าๆขณะที่เม้มปากแน่นอย่างตื่นกลัวน้อยๆ สิงโตมองด้วยแววตานิ่งสงบอย่างชั่งใจก่อนจะลุกขึ้นผละออกมาจนคนน้องรีบผวาลุกขึ้นมาจับแขน “เดี๋ยวมาครับ” คนพี่หันมาส่งยิ้มให้อย่างอ่อนโยนกดจูบลงที่ริมฝีปากแผ่วเบาแล้วเดินไปหยิบกล่องถุงยางในลิ้นชักใต้โต๊ะกับเจลหล่อลื่นออกมา “ปิด … ปิดไฟด้วย” คนที่อยู่บนเตียงพูดอย่างเขินอายแล้วลงไปนอนปิดหน้า คนเป็นพี่ยิ้มขำอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินไปปิดไฟตามคำสั่งจนภายในห้องมืดสนิทแต่ยังพอเห็นอะไรลางเลือนจากหลอดไฟที่อยู่ด้านนอกระเบียงที่มีผ้าม่านปิดคลุม ที่คนบนเตียงปิดหน้าไม่ใช่เพราะเขินอายแต่เพราะไม่อยากจะให้อีกคนได้เห็นสีหน้าของเขาว่าตอนนี้มันแย่แค่ไหนต่างหากขณะที่ตัวก็เริ่มสั่นระริกอย่างตื่นกลัวปนตื่นเต้นที่ตัวเองกล้าตัดสินใจมาอยู่ในจุดนี้ ความคิดที่ไม่อยากอยู่บ้านวนเวียนซ้ำๆในตอนที่กำลังทำแผลซึ่งเกิดจากเศษแก้วเล็กๆบาดเท้าทั้งสองข้าง ทำให้ตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าและของที่จำเป็นหนีออกมาในตอนที่ทั้งบ้านปิดไฟมืด แต่ก็ไม่รู้จะไปอยู่ไหน สุดท้ายก็มาหาที

                        ผมเริ่มเป็นฝ่ายนำเกมโดยการลากลิ้นเลียไปตามกลีบปากได้รูปก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่ายที่เปิดเผยออย่างเชิญชวน ลิ้นร้อนกวาดควานหาความหวานจนทั่วพร้อมกับตวัดลิ้นเข้าเกี่ยวกับอีกฝ่ายอย่างหยอกล้อ ฝ่ามือทั้งสองข้างประคองหลังคนน้องไว้แล้วค่อยๆดันตัวให้ลงไปนอนราบอย่างช้าๆ                           มือนุ่มๆของคนน้องสอดเข้าใต้กลุ่มผมที่ท้ายทอยจับลูบแล้วขยุ้มไปมาตามความรู้สึกหวามไหว ผมใช้มือข้างหนึ่งปลดกระดุมอีกฝ่ายที่เจ้าตัวติดใหม่ด้วยความชำนาญส่วนมืออีกข้างก็สอดเข้าไปภายใต้เสื้อนักศึกษาลูบไล้ผิวเนียนเพื่อปลุกเร้าอารมณ์             “อื้ออ” คนใต้ร่างร้องประท้วง ผละมือออกจากท้ายทอยมาจับมือผมไว้พร้อมกับเม้มปากแน่นไม่ให้ผมเข้าไปรุกล้ำจนต้องผละหน้าออกมามองอย่างไม่เข้าใจ             “พอแล้ว ผมมีนัดกับเพื่อนต่อนะ” ใบหน้าแดงระเรื่อมองผมอย่างเว้าวอนจนอยากจะฟัดให้จมเตียง             “กี่โมง”             “หกโมง”             ผมหันไปดูนาฬิกาที่ติดฝาผนัง กว่าจะถึงเวลานัดก็อีกตั้งเกือบชั่วโมง             “ทันน่า” กล่าวจบก็เข้าไปคลอเคลียที่แก้มใสลากจูบล